Przyroda ma dostatek złotych
liści.
Bawi się nimi – oczywiście.
Pędzi z wiatrem, gdzie
nie wiadomo!
Czy drzewa tęsknić za nimi będą
w swym zimowym śnie?
Strata pozorna i krótkotrwała,
wiosna z nawiązką wszystkie
im odda...
im odda...
Człowiek gorzej ma, aż tyle
szczęścia nie dał mu
Pan!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz