Niedosyt.

Wiersz chciał być wystrojony

słowem pięknym;

pełen metafor,  

myśli wzniosłych i 

uczuć 

wyjątkowych…

Niczym roślina ozdobna,  

zachwycająca barwą i

zapachem;  

lecz czegoś mu 

zabrakło, 

by szept jego cichy 

stał się 

krzykiem zachwytu…