WTOREK.

Czy pamiętacie mnie jeszcze od tygodnia

zeszłego;

ktoś powie WTOREK, 

no i co z tego?!

Jak macie sklerozę, choć to do waszego

wieku całkiem niestosowne, 

ja przypomnę.

Cholera jasna ten właśnie wtorek, 

który parzyć potrafi najwspanialszą

kawę.

Kto lubi herbatkę, bardzo mi przykro,

niech się pofatyguje na przeciwko!

Jak byłam mała herbatkę piłam, 

teraz na kawkę się 

przerzuciłam.

Lubię ją tak bardzo, że bym się

w niej kąpała,

dlatego ogromnie wtorek 

pokochałam…

Każdy dzień w kalendarzu mądrzyć 

się lubi,

a wtorek mnie ujął przez swoją
skromność!

Zaczęło się od kawy, bo jest w temacie 

mistrzem.

Gdzieś się dowiedział, że ją lubię i tak

zaczęliśmy spotykać się

co tydzień.

Do kawy, żeby się nie znudziła, 

za każdym razem innego trunku 

się dolewa.

Dalej już nic nie napiszę z obawy, że 

karane być może namawianie 

do lubieżnej zabawy.

Tym bardziej kończę, żeby wstać rano, 

bo jeśli ktoś mnie uprzedzi i sam, 

byle jak kawę zaparzy,

to wolę nie żyć!