Od złota cenniejsze…

Rączka młoda, piękna, marzyła 

o obrączce ze złota

dukatowego.

Myślała o niej całymi dniami, 

ukryć się nie da,

że też nocami.

Serce cicho się śmiało i
kiwało głową, bo

głupie nie jest.

Rączko powabna, cóż wiesz 

o życiu;

wnet schudniesz, lub utyjesz…

Tak czy inaczej obrączkę 

zgubisz, 

albo nie wbijesz na palec.

Jak widzisz serce w złoto 

się nie stroi,

ono jest całe z substancji
takiej, 

której nawet woda królewska 

zniekształcić

nie jest w stanie. Cóż złoto,

kochanie?