Milczy przestrzeń, nie zapamiętała
niczego z melodii, którą
przed chwilą pieściła
czule…
Zdaje się jeszcze drży powietrze,
wypełnione nutą i
słowem
Nic nie zostało jednak
prócz wspomnień.
Wierszu przepraszam, ty ze mną
trwasz!
Wdzięczna ci jestem ogromnie,
bo bywa, że samemu
jest źle!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz