Tradycyjna kawka wtorkowa.

Jestem maleńki wierszyk, ale

serdeczności wszelkiej
mam w sobie wiele.

Każdego kto zechce mogę

już z samego rana ucałować

szczerze.

Słuchy mnie doszły o
wtorkowej kawie, sława jej 

wyszła poza portale…

Pijecie kawę litrami
bez obawy, 

że zaszkodzić może na serce

czy wątrobę.

Gruba przesada, tak tylko
gadam;

sam kawę lubię ogromnie i
prawie się w niej kąpię.

To zazdrość, przyznaję kochani,
bo chciałbym jak ona
być uwielbiany od samego rana,
żeby nie dało się beze mnie
żyć,
nie tylko we wtorek!

Ps

Nie chcę się chwalić, jedynie
nadmieniam, że
ten wtorek,
może i dobrą kawę parzy,

ale jedynie we wtorek!

Raz w tygodniu to kochać się
można;

ja, wiersz ulubiony, Was nie
opuszczam  żadnego dnia. No jak?