Zaufanie.

Zaufała mu bezgranicznie, 

bardziej niż sobie - jednak
odszedł!

Właściwie odchodził 

nieustannie…

Biegła za nim nierozsądnie, 

przedłużając czas

agonii.

Mimo to, dystans się 

zwiększał;

już głosów swoich nie słyszeli i 

widać też z dala mniej.

Mówiono, los ich 

rozdzielił!

Pytanie naiwne, ale jedno tylko; 

lepiej

nie mieć  nikogo,

czy ryzykować z tym
zaufaniem?