Ból.

Łaził za mną długo, coraz bardziej

natarczywy,

chciał się na spotkania umawiać,

nie wiem skąd brałam siły 

na stanowcze NIE!

Jednak perswazje mu się znudziły,

nagabywania i pogróżki, 

wykrzyknął:

„skończyły się żarty”…

Znak stopu przede mną postawił, 

palcem grożąc sprawę

zamknął. 

Swoje zrobiłaś, więcej nawet!

Musisz powiedzieć wreszcie - 

„pas”

Może ma rację, choć walka 

niewyrównana;

z draniem wygrać się nie da, bo 

stosuje chwyty poniżej 

pasa.

Długo opór stawiałam: wręcz i 

podstępami,

licząc, że cierpliwość straci.

Jednak on mało czego się lęka, 

właściwie tylko nie znosi gdy 

piszę;

wiedząc, że o nim myślę 

a dobrego słowa się

nie spodziewa.

Czasem na chwilę w kącie przysypia…

Niestety gdy się budzi,

z tym większą pasją planuje atak!