Uwierzyć trzeba.

Cóż miły powiem Ci dzisiaj 

w dzień szary od chmur.

Gdybym o słońcu 

sonet napisała, uwierzysz, że je 

widziałam?

Gdybym chciała podarować 

Tobie 

błękitu przestrzeń, czy dał byś 

przekonać się,

że jest coś takiego na świecie.

Miłości też przecież nikt 

nie zobaczył na oczy własne,

jednak 

czułeś jej dotyk i inne 

symptomy 

nie poddające w wątpliwość,

że jest miłość.

Zaprzeczasz, nie potrafi nikt 

jej namalować, to Twoje 

słowa…

Jednak mam pewność;
miłość jest!

Tyle, że ona jak stan łaski, 

nie każdy

doświadczy – to fakt!