Perspektywa.

Przyfrunął wróbel do mnie na 

śniadanie.

Nie widać po nim śladu 

niezadowolenia choć

zamknięte są sklepy, bo dzisiaj

niedziela.

Okruchy ciasta zjada ochoczo, 

uczta trafiła mu się 

nie lada.

Kropelka wody, zieleń kwiatów 

balkonowych i okruszków

kilka...

Zazdroszczę ptaszkowi mądrości 

wielkiej, choć sam taki mały.

Mnie sporo  kosztowało, 

uporządkowanie pragnień w 

czasie bezsennej nocy.

Na urlop nie jadę, ale balkon 

dla wróbla dobry.

Ja muszę chociaż pomarzyć.

Chce mi się pięknej plaży, 

morza ciepłego,

kogoś do towarzystwa, żeby się 

schylał po muszle egzotyczne,  

bo mnie już za ciężko.

Plaża koniecznie piaszczysta,

nie za silny wiaterek…

Wróbel się śmieje, mało 

nie pęknie;

ale nakombinowałaś...

Różne są punkty widzenia, 

ja spędziłem najpiękniejszą 

w życiu chwilę z tobą,

na całkiem zwyczajnym 

balkonie.

Ty,wróbel się mądrzy, wymyśliłaś

tyle, że nawet w głupiej
powieści 

nie może się zdarzyć.