Rekompensata.

Wierszyk banalny przed chwilą 

napisałam; „Ciekawość”,

będę się upierała, że 

głupi nie jest.

Nigdy się nie wie co za zakrętem

przyczajone.

Miłość odeszła, a co gorsza, 

mnie już kochać się nie chce, 

może jak to się robi

zapomniałam.

Wiwisekcji robić nie warto; 

do sedna trzeba.

Kiedy pomyślałam, że bez miłości

żyć się nie da.

Znalazłam miejsce, gdzie 

niedosyt uczuć

napełnia się życiem i szczęściem.

Sekret wyjawię; 

nigdy, nawet w wskazującym

stanie nie myślałam, że będę 

pisała, zwłaszcza

wiersze.

Los dziwne ma pomysły, co 

nie do wiary;

czasem obdarzy, kiedy indziej 

okradnie, ale jest dużo 

zabawy.

Całe życie bez wytchnienia 

należy szukać

tego co można pokochać!!!

( Nie mylić z zakochaniem, to inny temat!)

Dzień radosny prawdziwie, 

a nawet chwila,

pozwala zapomnieć o tym,

co niezbyt się udało…