Wtorkowy serial 9.02

Od wtorku do wtorku dni zaledwie siedem,

ale też tyle nocy…

Nocą się kawy nie pije, jednak o wiele
bardziej tęskni.

Pół uśpione zmysły bez światła i wrażeń,

skupione wyłącznie na odliczaniu
minut do najbliższego
spotkania,

są jak struny rozciągnięte na profilu

instrumentu.

Nie wydobywa się z nich melodia,
zdrętwiałe niczym postronki.

Ostrożnie z tęsknotą, jeśli zbyt długa,

serce zaczyna robić wszystko w temacie,

żeby zapomnieć,

cierpieć dłużej nie jest w stanie.

Nalej wtorku drogi wreszcie tę kawę,
gdyż znane są przypadki, że
serce samotne schodzi na złą drogę!

Przytul mnie mój ulubiony i chroń

przed taką perspektywą.