Umyka lato.

Przebiegło lato bosą nóżką po łąkach  

i mchach zielonych.

Noce coraz bardziej rześkie, 

chłodniejsze deszcze, okna wnet się przymkną 

przed mgłami jesiennymi.

Będzie jeszcze czas piękny, tyle, że

w sweterku zapiętym 

pod szyję.

Opalone ciała już nie tak śmiało wdzięki

wyeksponują.

Dorodne owoce spoczną w słoikach na

półkach i pawlaczach, by w czasie chłodu

umilać szare dni.

Konfitury poproszą o aromatyczną herbatę,

ogórek zamyśli się nad swoją 

przyszłością,

zakąską będzie czy skończy swój los

banalnie w zupie…

Marmoladom się zamarzy kariera w 

ciastkach lub wykwintnych 

deserach.

Ja choć zawsze zachwycam się jesienią, 

nie mogę do wiadomości przyjąć, że 

już sierpnia schyłek.

Nie zdołałam nacieszyć się latem i marzę, 

żeby choć chwilę jeszcze je zatrzymać.

Jest takie miejsce, które gromadzi 

wspomnienia ciepłe ( w okolicy serca),

które przydają się bardzo w dni bezsłoneczne.